Hayatın kendisidir
Ölüm
Filizlenmiş umutlarda
Anın yokuşu
Yok oluşu,
Yüreğinin yangınları
Bulamaz
Emsallerini,
Kor
Dağları
Belki bir hiç yanında,
Bırak
Ağlasın göz yaşları,
Kendini
Deryalarda
Bulsa
Ne Gezer
Teselliden öteye,
Değişen
Bir şey yok
Çizen yol
Hepimizin taksiratı
Bazen kamburlu
Bazen sakar,
Daim
Boşluğa
Eli mahkum,
Sev
Hala mümkünatı var iken
Tüm müşgüllere
Rağmen
Gerisini boş ver
Hep aynı
Sonu zaten...
* Berlin, 23.05.2020 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 23.5.2020 20:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/23/anin-yokusu-yok-olusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!