bilmem ne vakitti
tühh!
nasıl da anımsayamadım...
? ? ?
aralık kalmıştı gönül pencerem...
arka fonda,
bir tek yakılmış dağlarım vardı.
...!
ağlıyorlardı...
evet!
belli etmemek için
inceden inceye...
o gece
cılızdı mum ışığı...
kol gezen,
yalnızlığımız gibi...
bir esinti süzülmüş,
titremişti ya!
ucundan tutuşturulmuş
sarımtırak naylon perdemi...
...! ....
haaa! bir de,
en önemlisi
nasırlı acılar vardı...
üzerine üzerine
gidildikçe sancıyan...
sancıdıkça
intikam kusan...
kuşanmışlardı,
top yekûn kanlı postallarını...
hani...
hani beton kolona çivi çakmaya çalışırsın
ama
çakamazsın ya!
ve geride başarısız sayısız izler kalır...
işte tıpkı öyle,
sayısını sayamayacağım kadar
izler bırakmışlardı...
uzun siyah gecede
Dur! diyen
dilime...
ellerime...
oysa
sen de iyi bilirsin beni!
ve
yürek telimle
söylediklerimi..
Anımsadın mı?
şimdi
...
kulak tırmalayan
detone nağmelerime
hapsolmuş
barış türkülerimi...
Anımsadın mı?
şimdi
...
o geceyi
...!
kimliksiz
kişiliksiz
ellerde...
ölüme gelin
verdiğim
yüreğimi...
(17.07.2010)
Neşe İrizKayıt Tarihi : 17.7.2010 04:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neşe İriz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/17/animsadin-mi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)