AnımSadıM Şiiri - Serpil Susamcıoğlu

Sönerken günün ışıkları körfezde
Göğsümde hafif bir sancı,
Hatırlattı bana o ilk yaz akşamını.
Hani daha tomurcuktuk
Açılmamıştı ilk güllerimiz.
El ele koştururduk kırlarda
Ya da sahilde akşam üzeri
Çaylarını yudumlarken annelerimiz.
Ne saf ne temizdi sevgimiz.

Büyüdük zamanla,
Başka sevgileri de tattı yüreklerimiz.
Ve sen çok uzaklara gittin,
Demeden bir elveda.
Belki de bir teselliydi
Döneceğini sanmıştın.
Biliyor musun ki;
Bende buna inanmıştım.
Elveda zor bir sözcüktü
Dönüşü olmayan bir gidişi simgeliyordu.
Ama allahaısmarladık derken,
Gözlerindeki ışık dönmeyecek diyordu.

Bu sonbahar akşamında
Nerden düştün hatırıma.
Kim bilir nerelerdesin,
Gülen yüzün hala us’umda
Dilerim bulmuşsundur
Aradığın mutluluğu
Hayat denilen bu
Çetin yolda…
17.10.2008
Serpil susamcıoğlu