Anımsadım İşte Şiiri - Rukiye Koç

gözlerinden akan yaşları silerken eğdi başını yere kederle,
hayır, hayır boyun büken acı çeken bi tek kendisi değildi,
hataları da vardı yanı başında, pişmanlıkları da,
tabii bi de keşkeleri,
ne demeliydi sahi,
ne demeliydi de silinseydi hataları,
yok olsaydı pişmanlıkları,
nasıldı uzakları yakınlaştırmak,
muhtaçlığını anlatmak,
derdine derman bulmak,
gafletin boynuna doladığı cüreti idi tüm bunları kendisine unutturan!
ve nihayet anımsıyordu her adımda varoluşunun manasını,
ve anımsıyordu yaradılışındaki aczin, fakrın sonsuzluğunu,
sonunda dökülüyordu dilinden kelimeler titreyerek;
affet, merhamet et,
kulluğumla, tarafına yakın et ya Rab! ! !