*****Anımsa…***** Şiiri - Orhan Ateş

Yüz görümlüğünde gerçekleşmemiş düşlerini anımsa
Köhne kaldı göz zenginliğin
Şimdi; her şeyim geçmişte kaldı
Yazgımda şakaklarımın kirlenmiş beyazlığı duruyor
Anımsa çömelen yapmacık gülüşlerini
Sur diplerinde dipsiz kalışlarını sorgula
Nefersiz bir şehrin alacasında düştü kalelerim
Hiçbir hükümdara yüreğini süremediğini hatırla

Düş artık, kan revan savaşlardan
Düşecek hangi şehir kaldı ki!
Bilemediğin, gidemediğin diyarları anımsa
Söz vurgunu destanlar karaladı hayallerini
Kahramanı olmayan masalları uydurdu şiirler
Yetim duyguların kahramanı en erken ölürmüş
Bunu unutma!

Varlığının zerrelerini yeryüzünden silişini anımsa
Yokluğunun kudretli heybetini sevgilinin yüreğine nasıl kazıdığını düşün
Dur artık!
Tükensin artık göğsünde patlayan sözcükler
Aman vermeyen geceleri karala gözlerinden
Tek bir yıldız bile bırakma gecenin zifirinde
Uyu artık
Kapa gözlerini karanlığa
Karanlığın içinde karanlık değil hiç olmasa

Yanılsama düşleminde ufuklar aldatıcı vuruyor
Maviler sahte boyanmış gün yüzüne
En diplerde, kara deliklerin aklını nasıl yuttuğunu anımsa
Dilimi adadığım andır bu!
Hırpala göğsümde ki son hasretliği
Yasak meyveye el uzatışını anımsa
Yedi kat göğün ferinden, dipsiz kuyulara yalpaladın yüreğini
Oh olsun
Ahtım olsun, sevgimden yetim kalan duyumsuz haykırışlara

Her gece yüzümden doğuruyorum ruhumu
Sabaha kirlenmiş bir ömürle bakıyorum aynalara
En genç yıllarımı, en geç zamanlarda bekliyorum
Her umudun durağında göğsüne saplanan korkuyu anımsa
Doğma artık hiçbir geceye
Yüzünün çürüyüşünü anımsa azcık
Gururlandır hırpalanmış sineni
Çek git artık bu akılsız sevdadan
Çek git… Çek gittt