Anılarla Söyleşi... Şiir Şiiri - Suat Tutak

ANILARLA SÖYLEŞİ...

Geçmişi yad etmektir anılarla söyleşi,
Anılarına sahip çıkmazsa bir kişi,
Kolay değildir bu dünyadan geçişi..
Hayvan gibi yaşamak değildir, insanın işi.

Mezar taşlarına sorunuz var mı bilir kişi,
Yalnızca zevk, sefa, kavga mıdır insanın işi?
Düşünen var mı, toprağa girmek midir işi?
İnanca saygılıyız, nedendir mahşerde dirilişi?

El ayak güçten kesilir, seni dinlemez olunca
Dil şişip boğazını tıkayıp da söylemez olunca
Kulaklar dünya sözünü duyamaz olunca
Gözlerden perde kalkıp görürsün, Halık’a yürüyüşü.

Gözü yaşlı sevenler çevrende bağrışırken
Ölüm Meleği ruhunu almak için bekleşirken
Kanın donmaya başlayıp, can bedenden uzaklaşırken
Senden önce giden sevdiklerin izler bu yükselişi..

Çocukların, nikahlı eşin, dostların sana el olurken
Damarlarından can çekilip, nefesin tükenirken
Cesedin bir an önce mezarına gömülürken,
İşte yalnızsın.. Hoş olsun Münkir ve Nekir’in gelişi.

Bitti fani dünya işte sana sonsuz hayat,
Bir sınavdan geçtin, fazla sözün hepsi bayat,
Baki olan Allah’ın işte söz verdiği hayat..
Ne mal, ne mülk, ne servet sona erer o saltanat.

Suat TUTAK – 20. 06.2002