“ ANILARLA KÜLLENEN SEVGİYİ DE BİTİRDİN “
Bir ömre imza attık ama, geçici heves miydi, senden yana çabuk bitti
Önümüzde yıllar varken, anlamadım ne oldu, seni zamansız ne eskitti
İnan çok sabır gösterdim, divane gibi oldum zaman zaman aklım yitti
Mutluluk bu mudur söyle, günü gün etmek varken, gençliğim boşa gitti
*** *** ***
Bir sadakat uğruna, hep boşa harcıyorum, en verimli çağımı
At gözlüğü gözümde, göremem etrafımı, ne solum ne sağımı
Hayat mücadelesi meşguliyetim oldu, unuttum yavrular hatırına
Kurumaya terk ettim, en verimli bahçeleri, en verimli bağımı
*** *** ***
Ne yapsın ki şu garip, gönlündeki boşluğu, daha nasıl duyursun
Söyle niye böylesin, ya görmezden gelirsin, ya sen daim uyursun
Çok zamansız vazgeçtin, ya da erken unuttun, boş bıraktın yerini
Söyle kimler buyursun, anlamadın açlığımı, başkası mı doyursun
*** *** ***
Nedir bu hissizlik, nedir bu aymazlık, yeter artık bak, canıma yetirdin
Düzeldi düzelir derken, daha kırklı yaşlarda beni, yetmişime getirdin
Bu ne saygı sadakate, içimde bir kor oldu, har alevler zaten bitti
Korlar söndü küllere dönüştü, anılarla küllenen, sevgiyi de bitirdin
Refah Torlak
Kayıt Tarihi : 25.10.2007 12:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!