Bugün yine düşünüyorum, anılarımla geçmişimi. Her hatırladığımda o yılları canlandırıyorum gözümde. Zaman su gibi akıyor, ömür bitiyor. Geçmişime baktığımda, hep o yılları hatırlıyorum.
Hatırladıkça o yılları, sanki dün gibi yaşıyorum. Bazen hüzün, bazen mutlu o yılları hep özlüyorum. Kalbimde saklı, hafızalarımda kalan o masum heyecanı, gözlerimde hala parlayan o eski günleri arıyorum.
O gençlik yılları, o çocukluk arkadaşları... Hayatın her anı ile yaşanan o günleri... Güneşin doğuşu ile batışı arasında geçen hareketli o yılları arıyorum.
Hayatın her anı, bir hazine, bir nasihat, bir anı olarak tarihe not düşen o günleri hatırlıyorum. Geçmişimin izlerini, atalarımın izini soruyor, belki de o yılların en güzel geçen mutluluğunu arıyorum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta