Anılarla Başbaşa Şiiri - Semih Eroğlu

Bir rüzgar esti yine yüreğimde fırtınaları kopardı.
Hüzünle doldu içim, ayaklarım dolandı.
Bir zamanlar neşe doluydu bu sokaklar,
Şimdi sessizlik hakim, geceleri yalnızlığa sarılır yıldızlar.

Gökyüzü gri bulutlarla örtüldü, güneş gizlendi,
Mutluluk uzaklarda; kaybolmuş yüreğimde bir hasret var.
Dudaklarım kurur, rengim solgunlaşır,
Ruhumun derinliklerinde, karanlık bir gece yaşarım.

Gelir mi diye beklerken, umutlarım soldu gitti,
Yüreğimdeki boşluk büyür, anıları getirdi.
Gözlerimdeki buğu, geçmişin yansımasıdır belki de,

Bir rüzgar esti geçti, yüreğimde fırtınalar koptu yine.
Hüzünle doldu içim, gökyüzü bana ağladı.
Bir zamanlar neşe doluydu bu sokaklar,
Şimdi sessizlik hüküm sürer, yalnızlığa sarılır yıldızlar.

Gökyüzü gri bulutlarla örtülü, güneş gizlendi arkasına,
Mutluluk uzaklarda kaybolmuş gibi, yüreğimde bir hasret var ağırca.
Dudaklarım kurur, gülüşler solgunlaşır,
Ruhumun derinliklerinde karanlık bir gece yaşarım.

Gelir mi diye beklerken, umutlarım soldu gitti,
Yüreğimdeki boşluk büyüdü , anılarla doldu içim.
Gözlerimdeki buğu, geçmişin yansımasıdır.
Geceyi yıldızlar doldurdu, yüreğim hala karanlıkta.

Bir özlem şarkısı çalar ruhumda, yankılanır sürekli,
İçimi titreten bir fırtına eser.
Uzaklarda kalan anılarla, kavga ederim geçmişin izinde,
Kıvranırım, içimde bir sızıyla, umutla dolu bir kalbin yüküyle.

Hüzün, acı, mutluluk ve özlem, birbirine karıştı.
İçimde fırtınalar koptu, ama yine de bir umut ışığı var karanlıkta.
Umudum var ama yüreğim hala karanlıkta.