Anıların Zamanı Şiiri - Hamza Mamaş

Ne, çok şey kaldı anlatacak.
Ne, yaşanası bir anı.
Kadir kıymet adına anıların zamanı.

Yol verdik insanlığa.
Yok oluşa gidiyoruz.
Putperestlerde gülüyodur halimize.
İnkari iman belledik bize.

Tapmak mı metaya?
Metadan ne kaldı ki Mevlaya.
Hey gidi imanın yurdu,
Hey gidi koca beden.
İrkil ölüm gelmeden.

Hayal oldu cennet.
Haya yoksunu halimiz.
Ey yarın,
Ey gelecek...
Ne olur ahvalimiz.

Bir pınarda yedi kol iken,
Yedi kolda bir pınar olmaz haldeyiz.
Ey Mevlana,
Ey Yunus,
Ne çok kötüyüz ki terk ettiniz.

Şimdilerde mülküne sarıldı yiğit.
Mal kadar itibarlı sayıldı yiğit.
Hey hat her sokakta onlarca kible var,
Döner durur yönler zıt yöne bakar.

Bilmez gayri insan,
Esas-usul bozuldu.
Vefa kapısı kapalı,
Iman kalesi yıkık.
Putlar kol geziyor,
Panayır yeri ortalık.

Ne, gayret sonuç verir,
Ne, hayır gelir uğraştan.
Cümlemiz yenik çıktık dünyalıkla savaştan.
Her konforda bir yıldız, her hayalde bir hilal.
Hayal oldu insanlık, adamlık hayal meyal.