Anıların Kaleminden Şiiri - Mercan Demir

Anıların Kaleminden

Tozlanmış bir defter açıldı gece,
Sessizce konuştu solmuş bir hece.
Bir çocukluk kokusu doldu içime,
Anıların kaleminden döküldü cümle.

Gözümde bir sokak, taşları eski,
Yokuşları bizden, adımları cesur.
Sesler yükseldi uzak bir ezgiden,
Bir annenin sesi, hâlâ en kusursuz.

Bir çınar gölgesi, defterde izler,
Kimi gülüş olmuş, kimi hüzün ister.
Zaman silse de ne varsa izinde,
Kalem yazıyor hepsini derinde.

Bir aşk düştü sayfalara gizlice,
Adı geçmedi, ama izi kalmış.
Sıcak bir bakış, bir vedayla biter,
Kalpte durur da dilde suskun kalmış.

Şimdi her dize bir zaman yolcusu,
Geçmişin yükü, geleceğin suskusu.
Kim demiş anılar sessiz olurmuş?
Kalem ellerinde haykırır durmuş.

Anılarımı kalem ile yazar dururum

Sevgim ile

Mercan Demir
6.9.25