Anıların Gözleri Şiiri - Mustafa Keleş

Ben gittim varlığından
Sen vazgeçtim sandın
Oysa sen yoksun diye
Bütün yalnızlıklarımı hapsettim odama
Kimseler yoktu gecelerin uğultusunda
Kumbaramdaki pulsuz mektuplar vardı;
Yüreğimdeki yazısız şiirler
Bir de anıların gözlerinden damlayan
Soylu pişmanlıklar...

Gün gelir bırakırsın bekleyişleri
Sus sürersin yüreğinin ben yanlarına
Başka bir sevdayı yüklenirsin türlü sancılarla
İşte o gün kuruyup düşer bekleyişlerin
Sabır yüzlü gözleri
Bir ses düşer içime hicranlarla:
"Unutacağım elbet, vazgeçeceğim
Gidişim düşecek dönüşsüz kuyuların izine
Ve ayrılık fethedecek yüreklerimizin
Birbirimizle yüklü umut şehirlerini! "