Ey sevgili yine ben,
Yine mahzun bakışlı Fatimen
Yıllarca birlikte geçtiğimiz yolları her gün geçiyorum
Adım adım karış karış
Birlikte gezdiğimiz yolları
Kulağımda yine aynı şarkı
Onu dinleyerek geçiyorum.
Sonrada sustum sustum diyorum
Çünkü ne konuşacak gücüm
Ne de yüzüm var.
Çünkü ben seni hep üzdüm
Yarınlarımın sensiz olacağını
Ve bunu bilerek nefes almak
Her gün her saat her dakika
Görebileceğini umut ederek
Hayata devam etmek.
Ey sevgili;
Anılarına sahip çıkıyorum
İçini rahat tut.
Kayıt Tarihi : 17.8.2018 11:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!