Anılarımız az/Düşlerimiz çoktu

suretler denizinde
görüntülere çarptı gemilerimiz / başı boş
ağır yara aldı bellek
hüznünde battım gözlerinin
düş ve gerçek karıştı birbirine
ya da ben öyle sandım

bir ışık yangını başladı saçlarında
uzak bir ejderhanın nefesiyle tutuşan

sözcüklerin pençeleri fırtına

yazarken esen rüzgar
soluğunla buluştu

anılarımız az / düşlerimiz çoktu çoktu

dört dudak arasındaydı düşler
kırlangıç kanatları çırpındı gece boyu
zorunlu izine çıkardım olmazı
bana doğru dön
sonsuzda buluşur paralel doğrular

hangi depremde sarsılırsa sarsılsın
kırılacak bir fay daha var

ters akan ırmaklarında hayatın
sesim gelir
kendime göç eden uzaklardan

bellekler sisli / sorgulanmamış
geçmişten / geleceğe / anılar / düşler

Nail Yavuz, İzmir
Y.düzenleme