Anılarımız Şiiri - İbrahim Doğruöz

Bir gün:
Sessiz bir yaz akşamı,

Ilık rüzgarın yaladığı saçlarım dağınık.
Dağların arasında kaybolan güneş,

Yeşilin kızılda siyaha dönüşü,

Ay ışığının parlattığı çam ağaçları,
Aniden beliriveren yıldızlar,

Anıt gibi duran bir kaya,
Ve, onu iştahla öpen dalgalar.

Altın madeni gibi kumsallar
Mağrur dağların beslediği çam ağaçları.

Denizden gelen ılık esinti.
Ve;

Ben tek başıma sensiz.
Gözüm ufukta.

Varlığı yakamozlarda arıyorum.
Kokun her yerde, sesin dağlarda.

Ayak izlerin kumsalda.
Sen hatırlamasan da ben her gün;

Yaşadıklarımızı yeniden yaşıyorum.
Ve

Güzelliğinle aydınlattığın dünyamda;
Bu güzel anılarla avunuyorum.

-1992