Anılarımın ansızlığına suskun kapıldım

Ben hayatımı adamışım kuytunun
ağında
Nefretimin gözü önünde isyan ederken ölmüşüm
Anılarımın ansızlığına suskun kapıldım
ardından gelen soruların korkusuzluğuna acı baktım

Gittiğim zaman beklerdim
Seçtiğim zaman ilerlerdim
Anladığımda susardım
Korktuğumda ürperirdim

Nefsimin hayal edemeyeceği kadardın
isteyip de elde edemediği,vazgeçemediği tektin
Seni unutmak kadar kolay olsaydı girdabına düşerdim,sevmek bu kadar zor olmazdı
Kendi bildiğim gerçekliğimden kaçtım tutunamadım
Kalbime olan inancımı kaybettirdin sığamadın taşırdın

Ben,ben olmaktan korktum
Sen,sen olmaktan bir gün bile korkmadın
Berzahda bile bulamadım hümamı
Bu sefer masumiyetimi kaybetmekten korkuyorum

Tek olduğunu bilmek miydi sana olan acım
Gülümde soluduğum,kaderde kaybettiğimsin
Geçmişi okuyamayacak kadar korkuyorum bakamayacak kadar uzaklara dalıyorum
Geçmişten gelen miydi yoksa geçmişi silen miydi bu kahrım

Şehvetimizin aşkına tutuldukta yenildik
Seni düşününce mi öldüm yine
Acabalarla geldi kötü hatıralarım
Seninleyken gitti korkularım