Çıngıraklı bir zehir: Unutulmak...
Birden,saplanıveren bir kara büyü...
Alamadı, rüzgarlar dudaklarımdan,
Asırlardır...söylediğim türküyü...
Yaşadım da n’oldu, çınarlar gibi...
Emdiler öz suyumu...kör bir kuyuyum...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
