Kırdım saatimin yelkovanını
Zamanı durdurdum kendime; umutsuzca
Kış uykusundan uyandırdım uyuyanları
Yaz sıcağına attım kendimi
Soğuk deniz rüzgarlarının kucağında; umursuzca…
Yıkık dökük bir yelken taşıyor zaman
Hayat denilen yolculuk gemisinde
Rüzgarlar yorgun, bulutlar güleç
Yeni ölümlere gebe dün’lerin ertesinde…
Şimdi…
Masmavi denizde resimler çiziyor minik minik dalgalar
Beyaz köpükler gülümsüyor yalnızlığıma
Derinlerden bir balıkçı bağırırken arkadaşına
Hıçkırıklar düğümleniyor gözpınarlarımda…
Tanıdık bir ses beni çağırıyor,
Halbuki; sadece ben varım Faroz limanı’nın en ucunda
Kırık dökük anıların içinden gülümsüyor; seslenirken
Uzandım… Tutamadım anılarımın arasından
Bir deli martı çaldı dostumun hayalini; gözbebeklerimden…
Rengarenk kayıklarda açılırken denize balıkçılar
Kimi hedefi gözetliyor; kimi hazırlık telaşında
Rüzgar öpüyorken Karadeniz’in mavi sularını
Köpük köpük dalgalar bir yarış havasında…
Kırdım saatimin yelkovanını
Zamanı durdurdum kendime; umutsuzca
Yaz sıcağının hayallerine bıraktım benliğimi
Anılarım ıslandı gözpınarlarımda…
Metin Kaya İLHAN
Faroz
TRABZON
Kayıt Tarihi : 5.3.2012 19:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rüzgarlı bir kış günü hafif esen bir rüzgarın çağrısına uyarak; dünyanın en güzel mahallesi Faroz'un dünyalar güzeli limanının en ucuna yürüdüm... Rüzgarın mnağmeler çaldığı kasvetli havada denizdeki köpük köpük dalgalara dalıp gittim...Hiç kimsenin olmadığı bir zaman dilimini yaşadım bir müddet en ucunda limanın...Ve bu şiiri mırıldandım...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!