Anılarım hep İstanbul'a özgü..

KOnu:Ayrılık,İstanbul..

Anılarım hep İstanbul'a özgü
Baktığım her çerçevede sen varsın
Her pencerede açan karanfil gibi
Güzelliğinle ruhumu okşarsın.
Daldıkça bi çare sokaklara
Dahada canlanır hatıralar gözümde
Gittiğimiz mekanlarda bir hüzün
Hep bir çiçekci kadın elinde gül
O hatıralı mekanların önünde.
Gözlerimi hafif bir sis tabakası kaplar
Buğu çöker,kirpiklerim ıslanır
Ağlamak isterim utanırım sevgili
Asırlık meşeye sırtım yaslanır.
Atarım kendimi sahil boyuna
Esen rüzgar teselli olur soluğuma
Hıçkırıklarım bir nebze olsun azalır
Seni sevmişliğimi hatırladıkça.
Kararır gecenin o efsunlu bakışı
Çıkmaz sokaklara yönelir
Ellerimin seni arayışı
Aşk hasret,ayrılık hepsi
Aşkımızdan kalan birer damla gözyaşı.
Sen uzaklarda ben senden uzaklarda
Hasret sarnıçlarında
Dipsiz bir kuyuya salınan kova gibi
Aşkımız daima bir çıkmazda.
Ne ben nede sen mutluluğu tadamadan
Sevgilim birbirimize kavuşamadan
Yıkık dökük virane anılarla
Ayrıldık.İstanbul'da..

Tarih:23.03.2010