Anılarım çağırır beni
Bir sisli zaman perdesinin ardından
Ve uykumda, geceleri.
Çacukluğum çağırır beni
Kacaman bahçe, dut, erik ağaçları
Doğduğum ev yıkılmış.
Gençliğim çağırır beni
Eski dostlar hala sevecen midir?
Tanıdık yüzler, belki
Tutkum bu yüzden midir?
Devrek (*) çağırır beni
Özlem paletimde sevgi
Ve yeşilin en güzeli.
(*) (Zonguldak' ın şirin ilçesi)
Yaşar KaramanKayıt Tarihi : 18.4.2003 14:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaşar Karaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/18/anilarim-cagirir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!