Anılarım Şiiri - Tolga Özgür

Anılarım, yaşadıklarım su gibi bol ve berrak
Her su damlası bir anım sanki
Ama hızla bedenimi sarıyor artarak
Biri dur demeli ancak...
Burasıda ne böyle? uçsuz, bucaksız
Dipsiz! Dur duraksız!
Daraldım, boğuluyorum galiba!
Ciğerlerim Doluyor aralıksız!
Çıkamıyorum suların içinden!
Öleceğim sanırım nefessizlikten!
Çıkmaya çalışırsam eğer
Vurgun yerim aniden
Su hani yaşamdı? oydu insanı yaşatan
Hayatta tutan, şimdi en büyük düşmanım olan
Sonunda sular çekilmeye başladı, oh!
Ciğerim yansa da bir nebze rahatladı
Bir dakika!
Burası da ne böyle? uçsuz bucaksız
Her yer Kum, çöl mu burası?
Her kum tanesi bir anım sanki
Daraldım!, boğuluyorum galiba!
Bir kum fırtınası!
Ciğerlerime kum doluyor aralıksız
Çıkamıyorum fırtına içinden
Rüzgar serinletir beni demiştim
Korurdu güneşten beni
Güneş sen hani yaşam kaynağıydın?
Ne zman düşman kesildin bana?
Ey Güneş!, Rüzgar!, Su!
Neden sırtınızı döndünüz bana?