Anılarım...2 Şiiri - Ozan Nuri Ceyhan

Ninem bana yağlı dürüm verirdi
Yufkanın dışını atsam görürdü
Şakacıktan üzerime yürürdü
…Ben bacaksız bir çırpıda kaçardım.

Omuzda heybeyle bağa giderdik
Üzüm keser küfelere yüklerdik
Dayımların gelmesini beklerdik
…Teveklerin gölgesine yatardım.

Güneş yakar eğer poyraz esmese
Kaysılar kızarmış kuşlar yemese
Ninem bana kaysı topla demese
…Bir çırpıda ağaçlara çıkardım.

Kara üzümü sonra koparırdık
Toprağı düzeltip sergen yapardık
Hafta arası gider alt üst ederdik
…Söğüt dallarından düdük yapardım.

Taze üzümü bir havuza çekerdik
Çıplak ayak salkımları çiğnerdik
Kova dolar kazanlara dökerdik
…Ocağa yakacak tezek taşırdım.

Ninem koca çömçe ile savurur
Köpüğünü alır sıcak kavurur
Dayım taşkalacı ninem kudurur
…Pekmez nasıl olur diye şaşardım.

Ara sıra düvene de binerdim
Toz kaşıntı yapar çabuk inerdim
Testiyi alır gök pınara giderdim
…Çok iş yapmış gibi nasıl şişerdim.

Adana/2000

(Hayatımın pusulası
Osmanlı ninem)

Yağlı dürüm : İçine tereyağı sürülmüş yufka
Koca çömçe : Tahta büyük kepçe
Tezek : Büyük baş hayvan dışkısının
samanla karıştırıp, kalıplara dökülerek kurutulan yakacak
Taşkala : Dalga geçmek
Döven : Düz kapı şeklinde,altında sivri ve keskin taş
parçacıkları olan,tahıl saplarını saman haline getiren aygıt

Gök pınar : Köyün kuzeyinde, yazın suyu soğuk olan pınar