Anıları Topladım

Gecenin en kasvetli yerinde
Özlem öyküleri barındıran
Nöbetçi bir rüya gibi
Odama girdi anılar,
Solmuştu renkleri
Kimi yanları kırık
Kimi yanları çatlak
Bir anı kervanına girdiler yavaş yavaş.
Çırılçıplak duygular
Yorgun yaşamın suçlusuydular,
Sevgilere ve ölüme
Meydan okuyorlardı.
Adını bile bilmediğim
Susmaların içinde
Kendimle konuştum.
Aklamak istedim karanlıktaki anıları,
Yalnızlığımın uykularından çıktım
Öyle bir yalnızlık ki
Her anıyı öpüyor alnından.
Bir öykü var içinde
Benim susuşum kadar haykırıyor
Dikiyor anıtını ihanetin
Korkmadan duruyor namlunun önünde
Bir tüfek patlaması gibi
Yankılanıyor çürüttüğü yürekte,
Sonra kuytulardan seslenip
Tökezleyerek gidiyor
Aldatıların vurulduğu yere,
Şimdi bende kurşuna diziyorum anıları
Kelepçeyi vuruyorum gönlüme
Güne küskün sabahçı kahvelerinde
Demliyorum yeniden
Tahta masalara kazıyorum,
Cüzzamlı sevgileri anlatıyorum
Sigaramın son dumanına,
Omuzlarım çökse bile
İnadına dik tutuyorum başımı anılara..