Anıları gri battaniyelere sarıp götürdü nakliyeciler,
Kokunda gitti evden şimdi.
Yüzümdeki bu keder, bu boş duvarlar izdüşümüdür yalnızlığımın.
Şiiri bile fazla bir aşka, roman yazmanın mükafatıdır şimdi yüzümü alkolle yıkadığım sabahlar.
Aklımda bir kamyon kasası ve birkaç puslu anı var şimdi
Mazimi şarapla yıkıyorum…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
