Önce yalnızlığını asıyorsun nemli duvara
Ceplerinde ekin gibi biriken uykularını
Çıkarıp koyuyorsun masaya
Henüz yazılmamış bir şiirin ilhamını
Kırmızı bir karanfil gibi iliştiriyorsun yakana
Karanlıkta yarım kalan bir yağmur gibiydin
Bakışın kayıp ama gözlerini unutmuştun aramızda
Yüzünün yarısı yitikti ayla tamamlardın
Saklıydı oysa yalnızlığının öbür yarısı
Bir güvercinin rüzgâra karşı uçarı uçuşunda
Alıngan bir maviye tutkulu kaldı kalbin
Yalnız gökyüzü vardı avucumuzda
Aşkın sofrasında bağdaş kurmuş
Bir şiiri bölüşmüştük usulca
Bir senin gözlerin bir deniz
Bir de gökyüzü tanıktı kuşların telaşına
Türk Edebiyatı Dergisi, 550. sayı
Kayıt Tarihi : 17.4.2020 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!