Belki de yıllar ve yıllar sonra ilk defa kalabalıklarının arasında yalnız hissedemedi kendini...
Yollarda kalmıştı bütün özlemleri...
Hayatının bir başka yönünün de olduğunu bir başka açıdan bakarsa belki mutluluğun bir bölümünün içine atabileceğini söylüyordu bir can dostu...
Yaşadıkları ile yaşayamayacaklarının anıları kare kare geri getirmeleri ruhunu dağıtıyordu...
Aslında biliyordu bunu ama sevgiyi yakaladığı ilk günkü heyecanını belki de unutmak istemiyordu...
Kendi deyimi ile...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
