Hatırladıkça burun direğini sızlatan anılar
Ömrün son demlerinde bir başka koyar insana.
Gençliğin verdiği yaşam sevinci
Günden güne yok olurken
Hüzünlü duygulara terkeder yerini
Duygu seline kaptırır insan kendini.
Anılarda kalan tortular
Mile dönüşür zamanla
Burkar yüreğimizi derinden
Fırtınalar kopar iç dünyamızda
Geçmişin zaman diliminde gezinirken
Dalar gideriz derinlere
Uçuşur anılar gözlerimizin önünde
Seyrederiz buğulu gözlerle.
19 /Kasım /2016
Halide KöksalKayıt Tarihi : 12.11.2020 19:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halide Köksal](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/12/anilardan-kalan-tortular.jpg)
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)