Anılardaki Sen Şiiri - Bayram Ali Bayram

Hatırlıyor musun birtanem...
Seninle el ele tutuşarak yürürdük,
Karadeniz'in yeşile tutkun sahillerinde.
Saf ve loş deniz kokusu sinerdi
Güneşin batışıyla sönen
Gözlerinin parıltısına...

Ay ışığının dans edişini izlerdik seninle,
Denizin,mora çalan mavi sularının çırpınışında.
Gözlerin,
Hep enginlere doğru akardı
Nemli bir bulut gibi...
Oysa ben,
Nakış nakış seni işlerdim;
Ruhumun derinliklerine...

Gülümseyişlerin uçuşup gitti
Bir akşam rüzgarı gibi.
Bakışların,
Gün batımındaki ufukların kızıllığında
Dalgın...
Yanaklarının,
Bir ilkbaharın tazeliği kadar olan pembeliği;
Bağ bozumundaki yapraklar kadar solgun...
Sonradan anladım
'Yaprak dökümü''nü yaşadığını...

Yosun tutmuş kayaların üzerinden,
Enginlere bakıyorum.
Bir an gülümseyişin beliriyor gözlerimin önünde.
Sonra,
Dalgaların çırpınarak kıyıya vuruşunu izliyorum;
Aşkımızın,ay ışığının sulardaki parıltısında
Yaşadığını fısıldıyor bana...

Lodosta ak düşen saçlarım dalgalanıyor;
Düşlerim gibi darmadağınık.
Ve kuzey rüzgarlarının soğuğunda,
Yaşama tutnmaya çalışan
Çılgınca uçuşan aç martıların;
Dinmeyen çığlıklarında
Şarkılarımızı dinliyorum...