Anılarda Yaşamak Şiiri - Bahadır Arif Mete

şimdi bir ses uğultusu kulaklarımda,
tüter zihnimden köyüme.
beni alıp taaa uzaklara...
çocukluğuma atan kalabalıklara!
tertemiz dünya'nın bozulmamış erleriydik,
birimiz şarkta birimiz garpta,
cenup ta belki şimalde...
dağılmışız şimdi misketler gibi!

yol bozuk,
yordam bozuk,
eller nasır yaralı,
ayaklar lastik karasına boyalı,
üst baş desen kırk yamalı...
kollar sümükten kınalı.
gülüşler baştan çıkartır adamı!
hile yok,
hurda yok,
oyuncak yok,
iki delikli tüfek yok...
cepte desen tek kuruş yok!
gör ki gülüşler karın doyurur.
kurudur ekmek,
kimi yavan...
açtır sabahtan akşama ama gözler tok..!

arar gözlerim yine,
kalkınca sabaha kim bilir...
yarınlar bizimdir bizim,
dün yoktun bugün var,
gör ki neler olur neler,
yarına Allah'tır kerim..!