Anılarda Kaldı Her Şey
Anılarda kaldı her şey,
Bir zamanlar gözlerinde bulduğum huzur,
Şimdi sadece eski bir fotoğraf karesi gibi,
Düşlerimde silik, hatırlarda bulanık.
Bir zamanlar birlikte yürüdüğümüz yollar,
Artık yalnız başıma kesişen yollara dönüştü.
Seninle paylaşacağım her anı,
Şimdi tek başıma taşıyorum.
Anılarda kaldı her şey,
Bir gülüş, bir bakış, bir dokunuş,
Zamanın tozları arasına karıştı,
Ve kayboldu, sanki hiç olmamış gibi.
Bir zamanlar sesini duyduğum her köşe,
Şimdi sessiz, boş ve soğuk.
Birlikte kurduğumuz hayaller,
Zamanla dağılmış, rüzgarla savrulmuş.
Anılarda kaldı her şey,
Bir zamanlar güçlü olduğumu düşündüm,
Ama anıların gerçeği,
Bazen daha acıtır, daha derindir.
Birçok şey geçmişte kaldı,
Kelimeler havada asılı, eller boş.
Hafızanın derinliklerine gömülmüş,
Bir zamanlar hayatın parçası olan her şey.
Anılarda kaldı her şey,
Ve belki de en iyi haliyle kalmalı.
Çünkü zaman, her şeyi silebilir,
Ama anıların içindeki duygular,
Her şeyin kaybolduğunda bile varlığını korur.
Bunu biliyorum,
Ve belki de her şeyin bitişi,
Yeniden hatırlanmak için bir başlangıçtır.
Çünkü anılar, kaybolan her şeyin ötesindedir,
Ve onlar, ne zaman istersen, yeniden hayat bulur.
Hamit Atay
Kayıt Tarihi : 11.4.2025 17:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!