Anılarda bir yaşam Şiiri - Selçuk Düzgün

Önce sen gittin
Sonra zulüm geldi
Ve yaş düştü kirpiklerime
Cellatlar bayram etti
Sokaklar “hoş geldin” dedi yalnızlığıma
Azrail ensemin kökümde
Mahkum olmuşum isyanlara
Anılar
Anılar
Anılarda bir yaşam.
Yarım kalan bir sefer.
Kaybolmuş yeşil bakışlarım
Yatağımda bos masallar
Rüyalar kabus olmuş
Sokaklar uğultuda
Kurt uykuya dalmış
Çakallar şehre inmiş
Ezanlar ton kaybetmiş
Çan sesleri çıldırmış
Öksüz kalmış can yurdum
Can Azerbaycan da zulüm
Rüzgarlar uğultuda
Her caddede bir fuhuş
Çiçekler aşka küsmüş
Hayat şehvete yenik
Mezarlar garip kalmış
Şehitler diyarında
Ey sevgili! Ey vefasız!
Ben hala ayaktayım
Uyku haram kıllınmış
Sensizlik tek ortağım
Anılar
Anılar
Anılarda bir yaşam.
Yarım kalan bir sefer.
Anamın hasretinden göz yaşı
Babamdaki kanserden kahırlar
Öksüzlük yüreğimde
Öksüzlük hasretimde
Öksüzlük hayat oldu
Bırak avuçlarından beni
Yaşam kelebek kadar olsun
Bırak uçuşlarımda bulayım seni
Ey sevgili! Ey vefasız!
Halen ayaktayım
Boğazıma düğümlenmiş duygular
Gözyaşı kalmamış ki boşansın.
Anılar
Anılar
Anılarda bir yaşam
Önce sen gittin
Sonra zulüm geldi.