Kanat vuruşlarıydı
gökte maviye kırlangıç yavrılarının
Bahar bayramlıklarıyla dönerken başları
yeni yetme duygularımızın,
Özlemin miydi durdurak bilmeksizin
savruluşlarla yelpazelenen güz yellerinde
Ya ellerin nerde saklı kaldı o günden bu yana
anarşist geceleri ateşleyerek durmaksın
Nerden gelip nereye giderdi bilmezdin
beyninin kıvrımlı yollarında düşünce katarları
ve hep böyle durgun günlerin çapraz geçişlerinde
karaya vururdu gemilerin...
İndirilemez yere yükselen umutlar bir daha
kararsa da yanan ufuklarda akşam yıldızının ışıltıları,
Derin derin solur bir şeyler toprağın bağrında
sessizliğinde gönlü kırık ayrılıkların ardarda gelen
çizerek gözlere afili kavga neferlerinin afacanlığını.
Puştluklarla donalıydı yanı yöresi çetin yolların
Dostane gülümseyişler sırıtırdı bencil duygulardan
köprüye kadar amatör tiyatroların perde önünde,
Artık anılar kırıntısında özlem günleridir anımsanan
Dönüp de geri gezer gönül yıllar yılı
terkedilmiş diyarlar gibi
bir türlü unutulmayan yolların sonuna kadar
ayak izlerinde soluklanmadan yaşamlar ötesinin,
Kim bilir şimdi nerelerdesin
ve nicoldu ivedi görevlerce ellerini alıp giderkenki
o esrik hüzünlenişi göz süzüşlerinin...
1/ 6 /2014
Kayıt Tarihi : 1.6.2014 09:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)