Anılar Ve Yönler Şiiri - Dinmez Er

Islak gecelerin üstünü örtüyor bulutlar,
Sahipsiz kalan uykular var yastıklarda,
Sığmıyor gökte yıldızlar yatağına,
Dökülüyorlar birbirleri ardından,
Ürpererek uyandım rüyadan,
Üstüm açık kalmış anlaşılan.

Çığlıklardı sokaklarda yankılanan,
Akarak büyüyordu kan açık yaradan,
Şifasız acılar saldırıyor geceye,
Sesimi almış götürüyor bir rüzgar,
İlkyaz gecesi senfonisinin çalındığı yere,
Bu bir mucize sanki baş ağrısı geçiyor.
Kendi kendine yetmenin mutluluğu,
Denize bakıp türkü söylemeli,
Çok renkli müzikal sessizliğini gecenin,
Çılgın şımarık kahkahalar dolduruyor,
Şiddetinden camlar kadehler titriyor,

Anıların ağırlığı altında yaşam zor.
Bir sağanak boşalıyor üstüme şiirlerden,
Coşku ve sevinç sesleri sözlere bağlanıyor,
Ne zaman yan yana gelsek ellerim ellerinde,
Seni seviyor sendeki ellerim.
Hüzünlü yüzler, yorgun trenler geçiyor,
Pencerelerde düşüncelerim darmadağın,
Üşüyorum, içimde kurulu bir darağacı,
Nereye gideyim, her yön bana yabancı,

Dinmez ER / Şiirlerin / Çeşme / 2020. 09. 03 /