Ne günler geçirmiştik
biz o evde,
ne hatıralar yaşamıştık
seninle birlikte.
Hiç mi değeri kalmadı?
onların söylesene.
Vermişsin hurda diye
hepsini eskiciye.
Resimleri atıp
yaktın ateşte
yokmuydu?
birinin hatırası bile;
verirken hurda diye
atarken resimlerimizi ateşe
sızlamadı mı yüreğin?
acaba bir kere bile.
Hadi bana saygın kalmadı.
Anıların ve hatıraların
ne suçu vardı?
verdin çöpe attın ateşe;
şimdi değil;
belki ama!
pişman olacaksın
birgün bu yaptıklarına.
Bana kızıp bunları atıp
yakacağına
adam gibi
konuşsaydın yüzüme
söyleseydin
baka,baka gözlerime
kızmazdım belki;
kusmazdım öfkemi
senin gibi birine
bu kadar.
09 06 2009.
Harun YeniceKayıt Tarihi : 24.6.2009 12:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Harun Yenice](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/24/anilar-ve-hatiralar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!