Anılar Resimler, Şiiri - Cağlar Akarsu

......
Gurbetin hüznü çökmüştü anne yüreğine,
Daldı gitti gözleri hafifçe nemli,
Sanki, içinden bir parça can kopardılar,
Yüreğine bir damla kan düştü kırmızı,
Yuvadan kuşlar gibi uçmak varken,
Yavrularından ayrılmak, ne zormuş,
Biçare kalmış yalnızlığında düşündü,
.....
O gün,
'0ğlum' dedi bağrına bastı, çerkez ana
İçinde Kafkasya'nın özlemi büyürken,
Dağlar sanki, üzerine devrildi bir anda,
Ayrılıklar ne kadar zor ve dayanılmaz,
Anlatırdı yanık, türkülerle tüm dertlerini,
İçinde esti, rüzgarlar bir gece vakti,
Yalnızlığında bir anda, fırtınalara dönüştü,
Karadeniz de, dalgalar yamaçlara vururken,
Yüreğinde ki bu özlem durmadan büyürken,
Duvar da ki, resimde buldu bir den kendini,
'can oğlum' sen den kalan bir tek çerçeve,
Artık sıvaları dökülmüş, duvarlar sapsarı,
Geçmişte kalan günlerin hatıraları,
Gözleri çok uzaklara, dalarak, gitti,
....
Yollar uzun, kavuşmak bitmez bir özlem,
Ana yüreği bu; bir kez coşmuşsa, durulmaz,
Elini uzattı, gözyaşlarını göstermeden,
İşte vatan, işte toprak ve annen,
Geride bir anı kaldı, senden bu resim,
Giderken onu bana bırak, sen ile bende yaşasın,
Her gün doğuşun da ışıkların oynaştığı,
Soluk kenarlı bu çerçeve arkasına gizlendi,
Söylemek istediği, dertleri ve sevinçleri,
Bir duvar gibi, gurbet önüne geldi,
Müjdesini beklerdi gelecek, haberlerin,
Her odanın kapısı açıldığında,
Kokusu duydu, evlatça özlemlerin,
Lokmalar boğazına düğümlenirken,
Sevdiği o yemekleri, ocakta pişirmez oldu,
'oğlum' diye...ruhunda bitmez, ateş
Gurbetin sarı rengi düşerken yüzüne,
Hasretin beni, senden aldı götürdü...
.....
2003/şubat