Anılar Hep Umut Kalacak-1 Şiiri - İsmet ...

İsmet Zeren
1919

ŞİİR


5

TAKİPÇİ

Anılar Hep Umut Kalacak-1

Özledim...
Akça sazlıklar da uçan turnaların süzülüşünü
Yeşil gölgeler de esen mevsimsiz rüzgarları
Yürek sızılarının kumsallarda ki sessiz izini

Özledim
Mavi denizlerin dalgalarıyla gelen hırçın çocukları
Menekşe rengi gözlerinde ki ıslak hüzünleri
Beyaz badanalı sinema duvarlarının arkasına saklanmış çocukluğumu

Özledim...
Kara trenlerin
Buharlarıyla uzayan
Ayrılık yıllarını

Ve sıcak yaz günlerinde/çocukluğum
Salkım salkım üzümlerde
Ter kokularında fanilamın
Bir dut ağacının gölgesinde
İpek böcekleriyle arkadaşlığım
Ve bir motorun teknesinde erkekliğime ilk uyanışım

Sandallar dolusu mavi sular
Düşlerimde yüzdüğüm
Cırcır böceklerinin melodisi
Bozkırın ortasında
Pamuk zamanı
Kerpiç evlerimizin serinliği

Bitmeyen yaz tatilleri çocukluğumun
Kar yağardı kavak tohumlarından
Rüzgara karışırken okul yolunda
Karneler dolusu pek iyi
Kanıksadığım aferinlere verdiği cevaplar
Ailem ve ben
Sıcak yazlarda
Bozkırın ortasında düşlerimiz
Gazeteler ve radyo tiyatrolarının süslediği
Bir kertenkele
Kurumuş bir solucan
Çocukluğumun yazlarından kalan
Özledim

Özledim...
Özledim de...
Geldi mi sanki
Siyah beyaz filmler ve önlüğüm
Annemim yeşil seccadesinde ki efsunlu bayramlar
Salıncaklarda uçurduğum günahsız düşlerim
Geldi mi sanki...
Babamın devrek bastonunda şekillenen öpülesi incelikler

Ağlıyorum şimdi
Dereciklerde yüzdürdüğüm kağıt gemilerin batışına
Ağlıyorum...
Çocuğuma veremediğim kırık leblebinin tadına
Ağlıyorum
Doğanın çırpınışına
Güneşin keyifsiz doğuşuna

Islak papuçlarım vardı
Bir pirinç tarlasında
Ve duman tütüyordu
Vadideki evde
Bulutlar geçiyordu
Kertenkelelerimle sohbet etmeden
Hal hatır sormadan
Kuzucuklarla
Mevsimler geçiyordu
Ağlıyordum çocuğum
Bir köpek kulübesinin içinde
Kimse görmesin diye
Brüt değildi maaşı çobanın
Ve kül ağartmıyordu artık beyaz mendilini
Ağlama dedi bana
Ağlama çocuğum ağlama...
Papuçların ıslak olsada
Ellerin kuru
Isıtırım seni korurum
Korkma köpeklerinden emanetçinin
Ve ben o günü özlüyordum

Özlesem de biliyorum
Yarın dün kadar aşina olmayacak
Ve...
Anılar hep umut kalacak

Ah...o acıyı bile özledim şimdi
O ayrılıklarda...
Bir bıçak gibi/keskin
Her şeyimi paramparça eden
Acıyı...

Özledikçe...
Yürümek istiyorum
Takvim yapraklarında
Beyazları
Avuçlamak istiyorum
Saçlarımda...

Özledikçe
Göz yaşlarımı
Öpüyor dudaklarım
Bir Ankara valsini
Hatırlıyor
Kulaklarım

Özledikçe...
Bağırmak
Ve yumruk atmak
İstiyorum
Beyaz duvarlara
Boş...

Özledikçe
Bir kırmızı karanfil
Takıyorum yakama
Ve bayılana kadar
İçmek istiyorum...

İsmet Zeren
Kayıt Tarihi : 27.7.2013 23:17:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İsmet Zeren