Anılar dirilecek... Şiiri - Necati Gedik ...

Nezaman ulu bir dağ görsem içime düşerim.
Alır beni yaylalar yaşarım hatıraları.
Cennetin avuçlarından dökülürdü ırmakları,
yüreğinden pınarlar.
Sabahları gözleri mahmurdu güneşi,
akşama doğru öperek giderdi dağı taşı.
Şükrün bereketiyle lezzet doluydu ambarları.
Türkülerin tadıydı sevdaları.
çiçeklerin gelinliğiydi reyhaları.
Dağları taşları ağlatırdı ninelerin ağıtları.
Ormanlarda saklanırdı çocukların korkuları.
Şiir yüklü bulutları taşırdı rüzgarları.
Ateşi ısıtırdı ocak başlarında yürekler.
Ogünler bir gün geri gelecekler.
Yaylalar bulutlardan inecekler.
Cennetin elinden tudup arzı endam edecekler.
Anam babam ninem emmim geri gelecekler.
Kimbilir nasılda sevinecekler,
yürereğimi çrılçıplak görecekler.
Anılar tık nefes dirilecekler..