ANıLAR DA KALMAYALIM YAŞADIKLARIMIZI YAŞ ...

Duygu yüklü
beğeniyle okudum

Çok güzel ve yerinde tespitler Değerli Hanımefendi. Yalnız benim için biraz zor gibi görünüyor. Kaş yapayım derken göz çıkarıyorum sıklıkla. Kutluyorum tatlı sohbetinizi.

Yaşadığım neyse ben var oldukça benimle yaşar. Benden sonra yaşatılıp yaşatılmayacağı artık benim meselem değildir. Fakat yaşarken herkesin yapması gereken kendini bir şekilde kalıcı somutlukta ifade etmiş olmasıdır. Bunun en kolay yolu da yazılı ifadedir. Herkes bir biçimde kendini yazsın.

Hep içimden derim sanırım bizler şanslı bir kuşktık..İp atladık,dokuz kiremit oynadık arkadaşlıklarımız sınsıcakyı pekiştirdik ve çeğrek yüzyıla yaklaşan dostlarımız var şimdilerde ahh birde şu teknoloji canavarı derlerya işte o canavarada yetiştik..
bir farkla bizi yutamayacak kadar güzel anılar ve arkadaşlar biriktirdik..Ne zaman dara düşsek yada ne zaman bir yaşanmışlığın semtinden geçsek o özenle sakladığımız anılar oracıkta eşlik eder bizlere .İnsanlar değiştikce Zaman da değişti şimdiler de hiç ama hiç bir şey aynı değil.
Korkarım artık aynı da hiç olmayacak Reyhan hanımcım..Zaman içinde ne çok şeyi tükettik ..
Güzel bir çalışmaydı yürekten kutluyorum..Nicelerine++
Sevgimle

YAŞADIKLARIMIZI YAŞATABİLMEK BİRAZ YÜREK İSTER. BU UZUN SOLUKLU SÖYLEŞİNİZ İÇİN KUTLUYORUM SİZİ REYHAN HANIM... SEVGİMLE..NİCELERİNE...

ikinci boyutumuzun ihtiyaç yanlarından biri de anılarımızı yad etmek,onlarla mutluluk yolculuğuna çıkmak ile mümkündür elbet ve olmalı da .
hocam herkes bu neviden denemelerini kaleme alsa inanın dünya başkalaşır diye düşünüyorum. saygılarımla.

Yaşadıklarımızı yaşatmak çok güzel., çok doğru ama yaşadıklarımızı yaşadığımız çevre ve genel şartlar o kadar farklı ve olumsuza dönük ki...
Güzel bir deneme...
Kaleminize sağlık sayın Reyhan Altaş...