Anılar Bir Mezarlık Şiiri - Menekşe Gülay

Cama vuran her damla aşkı fısıldar
Yüreğime ekilense sevgiye susar
Kadehler dolar bardaklar taşar
Sığmaz ki aşkım bir yere seni arar.

Sana gelen yol benim yolum olsun
Sana değen ellerim sevgiyi sunsun
Yüreğimin sesini bir dinlesen
İnan haykırışlarında kaybolursun.

Ayrılığa sevdalı sanki gönlüm
Hüzne tutkun eylül oldu bedenim
Kuruyan bir daldı soldu yüreğim
Aşkınla yandım sevgili ne diyeyim.

Sevdaydı başımda püfür püfür esen
Mutluluğu benden hep es geçiren
Yakaladıkça kaçan nasıl bir aşksa
Prangalı gönlüm şimdi esir sana,

Yine yağmur, yine hüzün ben de
Bitmeyecek gibi, günler geçsede
Anılar köz olsa takvimden silinse
Yakar yüreğimi bir kırıntısı bile.

Sevseydin beni özletmezdin bu kadar
Özleseydin beni yanmazdım bu kadar
Karşı gelemediğim bir rüzgarsın sen
Hem esiyor hem savuruyorsun neden.

Arzuları yüreğime gömdün ve gittin
Sevdamı yaşatmadın ben de bitirdin
Mazi harman oldu gözlerimde bebeğim
Kırık bir kadeh gibi şimdi yüreğim.

Hayallerim, rüyalarım resimlerde
Anılar bir mezarlık gibi yüreğimde
Soğuk, acımasız bir mazi var şimdi
Geride gözlerim ıpıslak bekler seni.