Anılar Bana Yeter. Şiiri - Ziya Gökmenoğlu

ANILAR BANA YETER.

Yıllar önceydi hani, kapında diz çökerek,
Senden sevgi dilendim ellerini öperek,
Saçlarımı ağarttın, hep yüzüme gülerek,
Artık beni üzmüyor, hasretin de acın da,
Anılar bana yeter, ölüm yok ya ucunda.

Mutlanmak yetmez miydi, sevilmekte caba’sı,
Neydi o afra-tafra, prenseslik havası,
Anladım ki kalbimin boşunaydı çabası,
Mutluluk böyle olmaz, sen git kendi yoluna,
Kaderime razıyım, bıraktım oluruna.

Asırlar sürdü sanki acımasız seneler
Anlatmıyor derdimi kelimeler heceler,
Usandırdı ne desem, tersine çevrilmeler,
Sevgin de sana kalsın, hasretinde acın da,
Gözyaşından başka şey olmasın avucunda.

Sevgilere hasret kal, arasan da bulama,
Ahlarım tutsun seni uykulara dalama,
Nasıl oyun oynadın, nasıl geldim çalıma,
Utan ettiklerinden, ANILAR BANA YETER,
Çektirdiğin ne varsa, sende çek benden beter…

Ziya GÖKMENOĞLU
16 / Şubat / 2008