Anılar Bağdaş Kurmuş Sokağıma

kışları
erken başlardı akşam karanlığı
kendini bile zor aydınlatan
direğin tepesindeki
yarısı kırık lambayla
yarı aydınlık
loş sokağımızda
üşüyüp titreyerek
ve ürpererek
eve kendimizi zor atardık
yaz akşamlarında
ay ışıltısında
dolunayda
gelecek hayalleri kurarak
gece yarılarına kadar
umursamadan oturduğumuz
oyun oynadığımız
birliktelikten
mutluluk payı çıkardığımız
tek neşe kaynağımız
birbirimize çarpmamak için
uzak durduğumuz
gülmekten yüz kaslarımızı zorladığımız
karnımızı tuttuğumuz
tek lambalı
hoş sokağımız
yıllar sonra
yerinde yeller esiyor
sadece anılar bağdaş kurmuş ortasına

Haziran 2014