Anılar ağlıyordu Şiiri - Fahri Bulut

Hatıra defterini,
Yine açtım okudum.
1965 yazıyor üzerinde,
Hüzünüm ve kederim,
Kaf dağını da aştı.
Gözlerimden istemsiz,
Kanlı yaşlar boşandı,
Sararmış sayfalarda,
Anılar ağlıyordu.
Sevda çeken âşıklar,
Karalar bağlıyordu.
Parmak izlerinize,
Dudaklarım kapandı,
Sayamadım kaç kere,
Üst üste öptüğünü,
Sol yanımda bir acı,
Doğrusu içim yandı,
Sararmış sayfalarda,
Anılar ağlıyordu.
Sevda çeken âşıklar,
Karalar bağlıyordu.
Kurumuş gül yaprağı,
Savruldu yele karşı,
Bülbüllerin figanı,
Ağlattı yeri, arşı.
Sayfaları çevirmez,
Titreyen parmaklarım,
Üzüntüden, kederden,
Çalışmaz oldu aklım.
Dut yemiş bülbül gibi,
Sükût eyledim, sustum,
Sararmış sayfalarda,
Anılar ağlıyordu.
Sevda çeken âşıklar,
Karalar bağlıyordu.
18 NİSAN 2017