ANILAR
Alaca karanlık ve boş bir oda,
Ben, içinde yalnız kir adam,
Önümde kâğıt, elimde kalem
Yazıyorum.
Nefessiz kalırcasına takıldığım yalnızlığa,
Her yerim dökülüyor başımda ağrılarım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
