Bir başına kaldığımda, dalıp giderim
–di’li geçmiş zamanlı anılara
Sonra,
gözümden bir iki damla yaş süzülür
Olur olmadık
Seni düşünürüm,
Uykuya hasret akşamlar da.
Kayıp bir çocuk gibi,
Dolanırım anılarım da.
Bir o anı düşünürüm, bir de bu anı
Yeni zamanlar keşfederim,
Daha önce fark edilmemiş,
Kapanırım anıların gölgesine ağlarım.
Rotası belli yaşlar akar gözümden,
Sana ulaşmak için.
Kalbimin;
Sana susamış olduğunu anlarım.
Sensiz anlamsız bir gece de...
Kimsenin duyamadığı
Sessiz çığlıklar atarım.
Duvarlarım sırdaşım olur
Aynalarım düşmanım...
Solgun halimi gösterirler bana aynalar...
“Toparlanman lazım” derler..
“Onsuz olmaz” derim,
Her geçen gün eridiğimi söylerler
Aynalara düşmanım...
Tek dostum,
Göz yaşlarım olur sensiz geceler de.
Ağlarım durmadan,
Çoğalsın diye dostlarım...
Gömülmediği sürece ölü demezler Hiçbir şeye...
Kalbime gömüyor,
Göz yaşlarımla suluyorum seni artık
Benim için ölmüş ol diye....
Kayıt Tarihi : 22.9.2002 01:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Ummadığım bir anda çıkmalıydın karşıma
Nehaber demeliydin,
Pişman olmalıydın,
Oturup anlatmalıydın,
Ayrı geçen yılların acısını çıkarırcasına sarılmalıydın,
Öylesine sarılmalıydın ki,
Bir ömür yetercesine,
Delicesine istercesine,
Birtek beni severcesine...
Ve işte orada karşımdasın
Ummadığım bir anda çıktın karşıma
Nehaber demedin,
Mutluydun, yanıma bile gelmedin
Öylece baktın, korkarcasına,
Ve uzaklaştın....
Ardına bile bakmadan kaçarcasına.
TÜM YORUMLAR (1)