Anılar Şiiri - Hakan Rodop

yalnızlıklar geçiyor kalbimden
bir yaralı kuşun ölümü
acıtır yüreğimizi
bilinmez bir dehlizdir
kar tanesini görenler
için bir mısır tarlası
vahşi sabahlar görmek istiyorum artık
yine bağırsın tavşanlar
akbabalar dört bir yana koşsun
varsın olsun göklerde uçurtmalar
rengarenk bir cümbüşle
yenilsin afiyetle aşkımız
ben sana git demedim
ama gel de hiç
bu da benim huyum işte
gözlerim kamaşıyor ışıltından
dur ve kapa bir dakika
ellerinle gözlerimi
hisset beni
anılarla oyalanmanın anlamı yok
hayat bizi istesek de yalanlamayacak
sen çık git mağaramdan
gel tekrar mağarama
ilkelce sokul yanıma
soyun
çayımın son damlasında
bırakmıştım kalemi
tekrar yazıyorum şimdi
her nasılsa uyuyakalmışım
dudaklarımda bir garip ıslaklık
ve hücrelerimin titremesi
insan ölürse böyle ölmeli...