Anıl-sakta Şiiri - Yusuf Arslan

ANIL -SAKTA
Anıl-sakta...
Bir iyi,bir kötü
Hayatın verdikleri elimizden çıkıyor.

Ektiğimiz ne var.?
Hangi gönüle...
Sevgi diye,aşk diye...
Yar diye sardıklarımız
Bizi bırakıp gidiyor...

Ben:çok renkli kalabalıkların gülen yüzü
Ben:sisli semaların üzerine doğacak dolunay
Sevmeye kıyamadığım
Bak içimde hasada duruyor tomurcuklar...

Anılsakda,Sevda mevsiminde
Yanlızlık süslüyor gecelerimi
İçimde yine sessiz çığlıklar...

Anılsakta,Sen ben ve yıldızlar
Bırakma ellerimi korkuyorum
Sensizliğe kayarken...

Anılsakta
Şu gök kubbenin altında
Hizmet insanı aşkla
Sizin dudaklarınızdan dökülen şey..
Bizim kalbimize dokunandır.
Biliyorum.

Yusuf ARSLAN
19.08.2010