ne yoksul günlere gözlerimi açtım
sekiz kardeşin sekizinde talihe
ket vuran kimdi! sorgulamam namerdi
yasaktı! güç onda! mesuliyet nerede
palikarya! karşı konulmaz,hakkı üzerimde
ama onu bin kez öldürmede
muhtacız yufka ekmeğin bayatına
evin reisi hangi alemde
depresyonlara vurulmakta, cinnette
afyonkeşti bükemediği bileğin demirinden
feda etmişti kararan gözlerinde! sekiz evladını
yaşamak günah! ya aklanmalı! ya ölmeli
eşref saati bitmeye yüz tutmadan
cemiyetin gölgesinde ne yüzle gerilmeli
felaketi unutmalı! gitmeli uzak diyarlara
kalbin gizem odasına atarak her derdi
evet gitmeli bilinmedik ellere
yeniden başlamalı yarım kalan günlere
yarına kan vermeli ümitle
dostlar çok yaşasın söyle ey! velinimet
bir meşale yakmalı yollarına
hazin dolu sunduğun hayata
yeniden can verecek Mevlam! ! !
yakınmak,unutulmak musalla taşında
dua istemek ışık dolu tabutumda
lal olmayan dillerde sessiz dualardan
fakir bırakmasın kıyamete kadar beni
ezelden ebedi bize bahşeden Rabbimiz
bir öğesiydim sihirli dünyasının
dostlarımın sarayında yalnız sevgilimin
aniden unutulmak ne acı ikinci baharında
vefasına bel bağladığım sevgilinin ardında
Kayıt Tarihi : 28.11.2009 21:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve yüce mevladan rahmet dilenmiş.
Kutluyorum yazan yüreği...
Kadir Tozlu
Selam ve sevgiyle.
Seyfeddin Karahocagil
Ne kadar naif yazılmış bir şiir bu, hüzünlendim...
Sanırım susup dinlemek gerkiyor yürek sesini.
Sevgi yüklü saygılarımla derlediğim çiçekleri bırakıyorum yürek enginlerinize ve tam puanımı sayfanıza.
zevle okudum anlamlı ve güzel
TÜM YORUMLAR (24)