Gün gelir,
Alevler sarıverir gövdesinden, küçücük bir filizi.
Ağaçların, rüzgarla oynaşan yaprakları,
Bilir şehvetini güneşin
Memleketimde..
Evvel zaman içinde,
Güneşlenirken, bilimle
Çanakkale'ye göçen nesile
Selamlar olsun.
Bir kaç baltalı cellat belirir karanlıkta,
Puslu bir an,
Vakit artık siyah
Vakit tozdan üryan...
Bulutlar an gelir duygulanır
Ağlamaktan gözleri morarır gökyüzünün.
Ardından gözyaşı, ahıt
Yeşillere, yetim kalmış filizlere..
Zaman elinde yelpazedir insanların.
Emekçi ellerde örülen
Oyalı, mendiller,
Antikalaşmış, naftalin kokusuyla
Sandıklara kitlenmiş şimdilerde.
Eser gider yas,
Bir haftada bu devirde..
Oysa yeşil cennet.
Mavi özgürlük, mavi laik.
Kahverengi, ağaç gövdeleri
Ahşap işlemeli, penceresi ahiretin..
Gün gelir,
Aniden gelir ölüm, memleketimin dağlarına...
Kayıt Tarihi : 15.11.2006 19:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgilerimle...
Niye böyle yazdığımı kadınlıpın Tregedyası II adlı
şiirimde daha iyi anlayacağınızı umarım.
şiiriniz mükemmel olmuş........
TÜM YORUMLAR (5)