-XIX-
Radyonun İçindeki Küçük Adamlar
İlkönce, limon ağaçlarını kuruttu yel.
Narenciyeler karardı, batan güneşler gibi�
Masallar yarım kaldı,mutluluk tökezledi.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
uzuuun zamandır beklediğim Anı serisinin devamı gelmiş... çok sevindim... ayrı bir tat alıyorum Anı serisi şiirlerinizden... dilerim devamını okumak için yine aylarca beklemem gerekmez...
teşekkürler ve gönülden tebrikler Ekrem Bey...
10 puanımla selamlıyorum şiirinizi...
saygı ve selamlarımla...
Artık çocukluklar da masum yaşanmıyor değil mi... tv ve bilgisayar sayesinde...Tebrikler
Radyo-televizyon...Bakış açısı,orjinalliği ve anlatımıyla çok güzeldi.Tebrik ediyorum.Saygılarımla...
Dinlerken radyoda beyinde yansırdı görüntüler... Şimdi hazır beyaz renkli camda... yerinde sayıyor beyinler diyesim geldi. Tebrikler şiire. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta