-biz yedi kardeşiz abla.
dedi yaşı 15,aklı 25 olan iri kara gözlü kız.
-en küçüğümüz 5 aylık ama o hasta abla.
diye devam etti sonra.
Ablanın canı sıkldı,el kadar bebnin hastalığına.karakızın böyle demesinden hastalığının hafif olmadığını anlamıştı.Zaten onlar için grip,öksürük,karın ağrısı vs hastalık değildi.kaldıki en uzun burun çekme yarışı yapanlar onlardı.Bu hastalıklar oyundu onlar için.
-neymiş hastalığı kardeşinin bakalım.derken alacağı cevaba kendini alıştırmaya çalışyordu abla.Ama içini bir hüzün kaplamıştı bile.
-başında,bacağında,karnında heryerinde problem var kardeşimin abla.bağırsakları da dışarda,yine ameliyat olacak.
abla bunları söyleyen yine bir ablanın söylerkenki rahatlığına mı şaşırsındı,bebeciğin çektiği acılara mı üzülsündü,bütün gün canını sıkan onca gereksiz şeyler için kendine mi kızsındı? olduğu yerde kalakaldı.ne yazar ne çizer oldu.biraz önce geri çevirdiği sandalye teklifini kabul etmek zorunda kaldı.çünkü dizlerinin bağı çözülmüştü.plastik sandalyeye bıraktı kendini.omuzları çöktü.ve öylece kalakaldı.beyni durdu.bakışları durdu.hayat durdu.ve bir film geçti.kafasını alt üst edip geçti....
sonra 14 yaşındaki erkek kardeşin seseiyle kendine geldi.
-abla biz tam bilmiyoz,ne olmuş.babam bize herşeyi söylemiyo,herşeyi bizim yanımızda konuşmuyolar...
Ne konuşsun anne babası yanlarında.nasıl anlatabilirlerdi bunu çocuklarına.nasıl derlerdi hamileliğimde aldığım ilaçlardan kardeşiniz böyle oldu.ama demiş anne.
-annem hamile olduğunu bilememiş,ilaç içmiş,kardeşim ondan böyle olmuş abla diye ekledi karakız yine.
abla yine dondu.donuk gözlerle kapıdan içeri baktı.bebeği aradı gözleri ama ona bakan dört çift gözden başka bişey yoktu.onlar da zaten kapıya boy sırasına göre dizilmiş irili ufaklı diğer kardeşlerdi.
-başka bir rahatsızlığı olan var mı evde,birşeye ihtiyacınız,bir sorununuz var mı dedi abla gitmeye hazırlanırken.
-yok abla sağol dedi kardeşlerin konuşmayı bilenleri bir ağızdan.
-olursa bulun beni,ben şurdayım tamam mı çocuklar.
dedi ve arkasına bakamadan uzaklaştı oradan abla.içinde garip hisler,gözünde hala o donuk bakışlarla.....
Mona RosaKayıt Tarihi : 27.8.2008 15:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
eyvallah...
saygılar...
TÜM YORUMLAR (1)